Rikardo Reiš, portugalski ljekar i pjesnik koji se 1936. godine vraća iz progonstva u Brazilu, otkriva izmijenjeno lice Lisabona punog tajni, gde se prepliću san i java, mit i istorija, vizije budućnosti i magija svakodnevice. On provodi najviše vremena sa duhom Fernanda Pesoe, koji poslije smrti, u tom vidu, mora provesti na Zemlji devet mjeseci, isto koliko svaki čovjek provodi na Zemlji i prije svog rođenja. Prije nego što će sa pjesnikom napustiti ovaj svijet, glavni junak pomoći će čitaocu da iz posebnog ugla upozna Lisabon, njegove široke avenije i uske meandre beskrajnih i bezbrojnih uličica, siromaštvo njegovih građana, oronulost samotnih brodova u luci i melanholiju neprestane magle i kiše što najavljuju sumrak Evrope.
„Malo je dela u svetskoj literaturi takve estetske i stilske prefinjenosti, kao i istančanog osećanja tragičnosti života, kao što je roman Godina smrti Rikarda Reiša. Saramago koristi činjenicu da je najveći pesnik portugalskog jezika Fernando Pesoa (1888–1935) potpisivao svoje pesme različitim imenima i stvorio čitavu porodicu svojih bližih i daljih duhovnih srodnika – heteronima – koje je ’zadužio’ da u pesničkoj formi odgovore na najbitnija pitanja ljudske egzistencije. Jedan od njih, Rikardo Reiš, neposredno nakon Pesoine smrti pokušava nemoguće – da živi život umrlog pesnika. Oko takvog neverovatnog zapleta Saramago gradi roman koji je sav istkan od paradoksa...“
Jasmina Nešković
„Saramago nas uvodi u jedinstveni lavirint u kome se miješaju ’privid stvarnosti i istina privida’.“ Le Monde
„Tri neponovljiva i neodoljiva lika – dvije žene i jedan duh mrtvog pjesnika – upliću se u novi život Rikarda Reiša i čine okosnicu radnje ovog fascinantnog romana.“ The New York Time
