Posvećenim radom priređivača, bačeno je svetlo na Andrićeve teme duhovne provenijencije, na subjektivno zadojene tamničke tekstove i prozu, na sliku Višegrada i Bosne, sugestivnih simbola piščeve zavičajnosti, na oglede o stožernim figurama srpskog jezika i pesništva kakve su Vuk i NJegoš, potom na slike sveta koje svedoče o Andrićevim impresijama sa putovanja i, najposle, na misao o ženi kao čudesnom, nedokučivom biću i večitoj temi velikih pesnika. Naslove edicije zatvaraju tri velika Andrićeva romana, nastala pod okupacijom, tokom koje je srpski književnik, do tada poznat isključivo kao pesnik i pripovedač, uspeo da iznedri Na Drini ćupriju, Travničku hroniku i Gospođicu kao oličenje vlastite želje za životom u godinama koje su teško i odurno mirisale na smrt.
