Dvojezično, srpsko-englesko, izdanje tri dela našeg proslavljenog nobelovca, Ive Andrića, u izvrsnom prevodu Silvije Hoksvort.
Razgovor s Gojom(1936) predstavlja zamišljen dijalog sa velikim umetnikom, jednim od najznačajnijih predstavnika španskog i evropskog romantizma u slikarstvu. Andrić nam ovde otkriva svoje kompleksno shvatanje umetnosti, govoreći o njenoj dvostrukoj prirodi, božanskoj i demonskoj, kao i o prosvetiteljskoj luči koja odabrane osvetljava iznutra, a oni to svetlo prenose običnim ljudima. To je poziv koji donosi mnoga zadovoljstva i mnoga stradanja, teret koji je u isto vreme prokletstvo i blagoslov.
U Mostovima Andrić piše o najznačajnijem simbolu svog celokupnog dela. Mostovi su otelovljenje vremena i trajanja, sile i snage, žrtve i njene nepokolebljivosti. Oni ne povezuju samo obale, već i epohe, ljude, žive i mrtve, narode, države. Oni predstavljaju jednu od najkorenitijih čovekovih težnji, da pređe na drugu obalu, težnje koja mostom postaje cilj i smisao, i tako uvede red u naše postojanje. Tom težnjom čovek prevladava smrt, makar i simbolično, te razbuktava plamen nade bez kojeg se ljudska egzistencija pretvara u puko vegetiranje, jer, kako kaže sam Andrić, „... sva je naša nada s one strane”.
Znakovi pored puta, posthumno objavljeni, predstavljaju jedan od vrhunaca meditativne proze na srpskom jeziku. Ovde je uvršten izbor najinteresantnijih delova koji nam je priredila Silvija Hoksvort. To je duhovni dnevnik velikog pisca koji je pisao godinama, bez posebne namere da od toga stvori veliku knjigu, ali je na kraju svakako to i učinio. Upravo nepretencioznošću kojom Andrić tretira duboka metafizička i egzistencijalna pitanja čitalac je privučen i uvučen u magični svet znakova-krajputaša na kojima traži svoje unutrašnje smerove.
