Već u prvom delu knjige („Istorija čeličnih građevina“), po prvi put se istorijski razvoj ne pokazuje prema kategorijama korišćenja, nego prema konstruktivnim principima u pojedinim razvojnim pravcima. Autori novog izdanja Atlasa svoj zadatak su videli u tome da ostvare jedinstvo nacrta i kon trukcije i da jasno formulišu spojeve od čelika, njihovu preradu, proizvodnju i montažu. Cilj nije bio da se sve što je do sada ostvareno u čeličnoj gradnji dokumentuje kao „standard,“ nego se selektivno opisuju načini gradnje, koji su, pre svega, pogodni u pogledu redukcije upotrebljenog materijala i svođenja građevinskih radova na minimum.
