U ovom najpoznatijem Markesovom romanu kombinovani su elementi romantike, istorije i fantastike. U njemu je, u tri etape, ispričana istorija mitskog grada Makondo. Prva etapa predstavlja istrebljenje grupe familija iz uređenog grada. Zatim, autor opisuje ponovno buđenje grada, njegov politički i ekonomski razvoj, dok na kraju autor opisuje njegovo propadanje. Glavno mjesto u romanu zauzima kolumbijska porodica Buendija. Kroz istoriju ove porodice, koja živi u gradu Makondo, autor govori o tome koliko je važno poznavati istoriju svog naroda. Na jedinstven i veličanstven način govori o životu ljudi u Latinskoj Americi, njihovim porodicama, ratovima, suzama, patnjama i ljubavima.
"Sto godina samoće" je jedno od najviše prevođenih i čitanih djela na španskom jeziku. Za ovaj roman je Gabrijel Garsija Markes dobio Nobelovu nagradu za književnost.
