Dragan Lakićević spada u pesnike koji vole da svoju imaginaciju usmere ka prostoru umetnosti, u novije vreme naročito ka delima likovne umetnosti.
O tome, nema sumnje, sasvim uverljivo svedoče i pesničke knjige Žetelica i Šumanović i Boje u vatri, knjige u kojima je Lakićevićeva imaginacija podsticaj tražila u slikarskim svetovima Save Šumanovića i Nadežde Petrović, velikih srpskih umetnika kojima je bilo suđeno da, u sasvim osobenom istorijskom ambijentu, u vremenu Prvog i Drugog svetskog rata, svako na svoj način, postanu i simboličke žrtve, i da i u toj sferi, pored samog umetničkog stvaralaštva, posreduju dublji smisao ljudske sudbine.
Nova pesnička knjiga Dragana Lakićevića, Gavran i Lubarda, otuda se može posmatrati kao nastavak lirskog dijaloga sa svetovima velikih slikara, samo što je taj dijalog ovoga puta, uprkos svoj složenosti slikarskog sveta Petra Lubarde, sveden na dva tematski izuzetno važna područja: boj na Kosovu i Njegoša kao književni izraz epskog viđenja nacionalne sudbine (a Njegoš je, u Lakićevićevim nastojanjima da pesnički rekonstruiše kulturnu svest Petra Lubarde, istovremeno, viđen i kao veza sa jednim iščezlim svetom: „Na ruševinama Carigrada/Sazidana je i Biljarda“, i kao tvorac književnog opusa kome je suđeno da „u večnosti nadsija / Svoju zemaljsku ulogu“).“ - Iz pogovora Radivoja Mikića
| Karakteristika |
Vrednost |
| Kategorija |
POEZIJA
|
| Autor |
Dragan Lakićević
|
| Težina specifikacija |
0.5 kg |
| Izdavač |
PARTENON |
| Pismo |
Ćirilica |
| Povez |
Tvrd |
| Godina | 2025 |
| Format | 21 |
| Strana | 80 |
