Najveći uspeh srpskog naroda u proteklom 20. veku je njegov biološki opstanak i očuvanje državnosti. Protekli vek bio je najkrvaviji u istoriji ljudskog roda, a srpski narod je, procentualno gledano, bio jedan od najvećih stradalnika u dva svetska rata. U Prvom svetskom ratu izgubili smo preko milion stanovnika, od toga 1/3 sposobnih muškaraca. U Drugom svetskom ratu broj srpskih žrtava takođe je prešao milion, s tim da je srpski narod na teritoriji tzv. Nezavisne Države Hrvatske preživeo stravičan genocid, bez premca po svojoj bestijalnosti i svireposti u savremenoj Evropi.
Srbiju vidim kao slobodnu i suverenu zemlju koja će, uprkos svim nedaćama, opstati, a srpski narod kao ponosan i dostojanstven, baš kakav je uvek i bio. Vidim Srbiju, Republiku Srpsku i Crnu Goru kao deo jedinstvene srpske države, a srpski rod ujedinjen u svom zajedničkom poreklu, imenu, veri i istorijskom iskustvu. Svestan težine istorijskih okolnosti, kako sadašnjih, tako i onih budućih, očekujem da ćemo tokom ovog veka ispuniti zavet predaka i postići dva glavna cilja – oslobođenje i ujedinjenje.
