U knjizi Teorija sa ideologijom sabrani su tekstovi kojima autor, analizirajući ono što je u teoriji produktivno, daje niz predloga za reaktuelizaciju humanistike kao poduhvata koji je uvek značio kritički odnos prema svim nastojanjima da se nauka upotrebljava kao instrument za potčinjavanje prekarijata humanistike. Savremeni univerzitet priklonio se tendenciji proganjanja teorije kao suprotnosti ovako shvaćene (objektalističke) nauke, i autor, krećući se kako kroz različita polja tako i kroz različite nivoe primene teorijske analize, ukazuje upravo na ona mesta teorijskog otpora hegemoniji ovog dominantnog pogleda na nauku i njene ustanove. Teorija je (baš kao i politika) retka, a retko se dešava da teorijski tekstovi u isto vreme budu i prodorni i čitki kao što su radovi objavljeni u ovoj knjizi.
