Nije li čudno videti u svet samo jedno biće, imati u svesti samo jednu misao, u srcu jednu želju, na usnama samo jedno ime: ime koje neprestano navire, kao voda u izvoru, iz dubine duše, koje se penje na usne i koje se izgovara, ponavlja, šapuće bez prestanka, svuda kao molitva.
